mgr inż. Wojciech Górak – przedsiębiorca, konstruktor, wynalazca
Przemówienie Profesora zwyczajnego – emerytowanego nauczyciela akademickiego Politechniki Częstochowskiej Bogdana Golisa.
Panie Przewodniczący, Drodzy Goście, Szanowni Państwo, czuję się wielce zaszczycony i wyróżniony, że mogę w dniu dzisiejszym przed tak dostojnym audytorium przedstawić Kandydata do Nagrody im Prof. Mariana Schneidera.
Pan mgr inż. Wojciech Górak urodził się 10 grudnia 1939 roku w Radomsku. Szkołę średnią ukończył w Radomsku. Wyższe wykształcenie uzyskał studiując w latach 1959-1961 w Politechnice Częstochowskiej na Wydziale Budowy Maszyn.
W 1962 roku podjął pracę zawodową w Zakładach Przemysłowych „Komuna Paryska” w Radomsku (obecnie Metalurgia). Zakłady Przemysłowe ,,Komuna Paryska” w Radomsku o ponad 127 lat tradycji, należące przed wojną (do 1939 roku) do spółki francuskiej ,,Metalurgia” wytwarzały druty spawalnicze i stalowo-patentowane, gwoździe, druty kolczaste. Warto przypomnieć fakt, że Dyrektorem Naczelnym Fabryki był mgr Eugeniusz Filipczyk, Dyrektorem Technicznym Dukalski Zdzisław, Głównym Technologiem mgr inż. Andrzej Saukowski, Głównym Energetykiem mgr inż. H. Wolski. Ponadto w Polsce w tym czasie Fabryka sprzedawała swoje wyroby za granicę poprzez Centralę Handlu Zagranicznego „Uniwersal” w Warszawie (opiekunem Fabryk Drutu i Wyrobów z drutu z ramienia Uniwersalu był Pan Nikolejt). Należy również podkreślić, że druty były wyrobem reglamentowanym w Polsce. Również niezwykle cennym faktem była podległość 41 Fabryk wytwarzających druty i wyroby z drutów pod Zjednoczenie Wyrobów Metalowych w Krakowie. W Zjednoczeniu tym Dyrektorami ds. drutu i wyrobów z drutu byli inż. Bernard Maligłowski i inż. Michał Pawelski (pracujący do 1939 roku w spółce francuskiej ,, Metalurgia” w Radomsku). Polski przemysł ciągarski w okresie międzywojennym obejmował kilka większych przedsiębiorstw o dobrej tradycji produkcyjnej, oraz nieznaczną halę zakładów małych produkujących druty. Pragnę również podkreślić, że w ramach Zjednoczenia Przemysłu Wyrobów Metalowych wybudowano po wojnie Centralne Laboratorium Przemysłu Wyrobów Metalowych w Zabrzu. Placówka ta ściśle współpracowała z zakładami produkcyjnymi, prowadziła liczne prace badawcze z zakresu ciągarstwa. Laboratorium było wyposażone w najnowocześniejszą aparaturę kontrolno pomiarową. Przy laboratorium znajdował się Branżowy Ośrodek Normalizacyjny i Branżowy Ośrodek Informacji Naukowo-Technicznej z dużą biblioteką fachową Dyrektorem Centralnego Laboratorium był prof. dr hab. inż. Zygmunt Steininger.
Mgr inż. Wojciech Górak pracował w Zakładach przemysłowych ,,Komuna Paryska” w latach 1962-1971 oraz 1978-1987. Natomiast w latach 1971-1978 Kandydat pracuje w Biurze Projektów Przemysłu Wyrobów Metalowych „BIBROWUMET” w Krakowie, Oddział w Radomsku (podległe pod ZPWM w Krakowie). Naukowe i zawodowe osiągnięcia mgr inż. Wojciecha Góraka czynią z niego czołowego specjalistę z zakresem szczególnie ciągarstwa. Przykładem tego jak pracował w latach 1962-1971 oraz 1978-1987 są zajmowane stanowiska:
-Kierownika Wydziału postępu technicznego,
-Kierownik Ciągarni Drutów (zatrudnionych 700 pracowników),
-Główny specjalista ds. rozwoju,
-Szef Produkcji Fabryki (zatrudnionych ponad 2800 pracowników),
– Dyrektor Handlowy Fabryki.
Należy również wspomnieć, że obszar naukowych zainteresowań mgr inż. Wojciecha Góraka jest bardzo szeroki. Był On autorem lub współautorem 50 projektów inwestycyjnych, a między innymi projektu gwoździarni ,,B” cynkarni, żarzelni oraz trawialni ELCHEM. To związanie się z Zakładami Przemysłowymi ,, Komuna Paryska” oraz z ludźmi wymienionymi wcześniej w Fabryce, Zjednoczeniu Centrali Handlowej doprowadziło w latach 1960-1985 do tego, że Zakłady Przemysłowe „Komuna Paryska” produkowała 300,000 ton drutu rocznie. Była to więc największa Fabryka druciarska w Polsce i jedna z największych w Europie. Jest to również niekwestionowane osiągnięcie i mgr inż. Wojciecha Góraka.
W obszarze naukowym zainteresowań Kandydata jest szereg nowatorskich rozwiązań z branży ciągarskiej a mianowicie ponad 30 patentów i wzorów użytkowych oraz 50 projektów w których Kandydat jest autorem lub współautorem.
W okresie pracy Kandydata w Katedrze Przeróbki Plastycznej Politechniki Częstochowskiej w latach 1987-1993 miałem możliwości bliższego poznania Kandydata. Stwierdzam, że cechuje go życzliwość w stosunku do podwładnych i współpracowników oraz cieszy się ogólnym poważaniem. Jest osobą powszechnie lubianą i niezwykle szanowaną za swą wiedzę. W latach 1994-1996 Kandydat pracował w Urzędzie Miasta na stanowisku Vice Prezydenta Miasta Radomsko i był odpowiedzialny za inwestycje w zakładzie gospodarki komunalnej (budowa oczyszczalni ścieków). Obecnie na rynku związanym z produkcją drutu i wyrobów z drutu działa grupa sześciu podmiotów gospodarczych zatrudniająca ponad 120 pracowników związanych z mgr inż. Wojciechem Górakiem oraz Jego dwoma synami: Maciejem i Krzysztofem.
-G.F.D. Spółka Jawna, Wojciech Górak, Krzysztof Górak,
-G.D.F Spółka z o.o,
– F.D.S Spółka Jawna, Maciej Górak, Sławomir Knapiński,
– „GAMA-METAL” Maciej Górak,
– Firma „Górak” Wojciech Górak.
W podanych powyżej Firmach produkowane są druty niskowęglowe w zakresie średnic od 0,2 mm do 9,0 mm w ilościach 1500 do 1800 ton miesięcznie oraz siatki zgrzewane (w szerokim asortymencie). Firmy zajmują się również: projektowaniem i wykonywaniem urządzeń z zakresu przeróbki plastycznej drutu, remontem maszyn i urządzeń oraz obróbką ciągadeł. Obecnie podstawową firmą jest G.F.D. „GÓRAK” – Fabryka Drutu zaliczona przez „Plus Biznesu” do elitarnego Klubu Gazel Biznesu jako najdynamiczniej rozwijających się firm i jest sklasyfikowana na 8 miejsc w województwie łódzkim. Moim zdaniem największym osiągnięciem w dziedzinie ciągarstwa jest praca zawodowa Kandydata w zakresie produkcji drutu i wyrobów z drutu i stworzenie grupy sześciu podmiotów gospodarczych bez pomocy Państwa. Ponadto Kandydat uzyskał szereg wyróżnień i nagród:
– Nagroda T.M.M. Tech, w 1967 i 1968 roku,
– Nagroda N. O. T w 1971 roku,
– Nagroda N.O.T w 1972 roku,
– Srebrną odznakę Racjonalizatora w 1971 roku,
– Złotą oznakę Racjonalizatora w 1973 roku,
– Złoty Krzyż Zasług ze wynalazczość w 1985 roku.
Ponadto Kandydat jest Rzeczoznawcą SIMP w zakresie przeróbki plastycznej od 1987 roku, oraz posiada I stopień specjalizacji zawodowej inżyniera nadany przez Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego i jest wpisany rejestrem specjalistów przez Zarząd Główny N.O.T.
W świetle przedstawionych faktów stwierdzam, że mgr inż. Wojciech Górak jest godnym Kandydatem do odczytania Nagrody im Prof. Mariana Schneidera. .